.. in de andere
Blijf op de hoogte en volg Marlene
05 Februari 2018 | Oeganda, Kampala
'Leave it to the Almighty'
Op donderdag ontmoet ik dokter Sandee weer eens! Hij heeft zichzelf al gebombardeerd tot mijn 'boyfriend'. Dat hij getrouwd is en ik ook al een aantal keer vertelt heb dat ik in Nederland een vriend heb, lijkt hem niet zoveel uit te maken. 'I can be your African boyfriend,' zegt -ie dan, haha.
Maar wat heeft deze man een passie voor zijn werk, wat helaas bij anderen vaak ontbreekt. Ik kijk met hem mee tijdens het 'zwangeren-spreekuur' en hij neemt de moeite om alles in het Engels uit te leggen, zo fijn! Er komt een jong stel binnen dat 16 weken in verwachting is. Hij heeft bloedgroep A+, zij O-. Dit kan voor dit kindje en toekomstige kinderen voor ernstige problemen gaan zorgen en hiervoor heeft de vrouw bij 32 weken zwangerschap en binnen 3 dagen na de bevalling een injectie nodig. Deze injecties kosten 180000 shilling per stuk, ongeveer €45. Als hij alles heeft uitgelegd, benadrukt hij nog eens dat het 'positive' en 'negative' van de bloedgroepen niks te maken heeft met HIV positief of negatief zijn. Als het stel de spreekkamer verlaten heeft, vraag ik dokter Sandee wat te doen als dit stel deze injecties niet kan betalen. 'Then we leave it to the Almighty' is zijn antwoord. Hij vertelt dat hij weleens zelf de injecties heeft betaald voor een echtpaar, maar dat hij dat natuurlijk niet kan blijven doen.
'A patient like you'
Het is opnieuw een rustige dinsdag op OPD. Als ik aan het eind van de dienst naar de omkleedruimte loop, komt de verpleegkundige van de zaal op me af: 'Maureen (Marlene is niet uit te spreken voor Oegandezen), we have a patient like you! Please come to greet her!' Ik loop de kamer in en tot mijn verbazing ligt daar een blanke vrouw in bed. Ze lijkt oprecht opgelucht als ze mij ziet en vraagt waar ik vandaan kom en wat ik hier doe. Zelf is ze Amerikaans, ook verpleegkundige en ze denkt dat ze een voedselvergiftiging opgelopen heeft. Met alle respect voor 'ons' ziekenhuis, maar ik zou er zelf niet graag liggen als ik zo ziek zou zijn. De volgende dag kom ik alweer een 'mzungu' tegen, haar man. Hij vertelt dat hij en zijn vrouw vroeger 'eigenaar' van het ziekenhuis zijn geweest en dat er in de afgelopen 10 jaar zo ontzettend veel verbeterd is. Zijn vrouw is nog erg zwak, maar na wat extra vocht via het infuus mag ze weer met hem mee naar huis.
Fooi voor de dokter
Op OPD komt een oudere vrouw met haar dochter en schoonzoon binnen. De man ziet er 'rijk' uit; mooie Westerse kleding en hij spreekt uitzonderlijk goed Engels. De oudere vrouw heeft verschillende klachten; ze is snel kortademig, heeft verzakte ruggenwervels en kan steeds minder goed horen. De dokter legt al haar klachten aan haar en de familie uit, onder andere aan de hand van tekeningen en gemaakte röntgenfoto's. Als hij alles heeft uitgelegd en een behandelplan heeft opgesteld, zegt de schoonzoon: 'Fantastic, wonderful explanation! I'm very satisfied, thank you so much.' Hij haalt z'n portemonnee tevoorschijn en geeft de dokter 100000 shilling, zo'n €25. De dokter verblikt of verbloosd niet, zegt nog net 'Thank you' en steekt het geld in z'n broekzak.
Ruptured ectopic pregnancy
Dinsdag komen we tijdens de visite langs een 29-jarige vrouw met flinke buikpijn en een positieve HCG urinetest. Ze is dus zwanger, maar uit de echo blijkt dat de embryo zich niet in de baarmoeder, maar in de eileider bevindt; een zogenaamde buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Een check van haar vitale functies laat zien dat ze ook een hele hoge bloeddruk heeft. De arts legt aan de patiente uit dat hij denkt aan een ruptuur, dus een gescheurde eileider. Dan moet de vrouw zo snel mogelijk geopereerd worden, maar daar moeten zij én de familie eerst toestemming voor geven door een formulier te ondertekenen. Gelukkig hoeven ze er niet heel lang over na te denken, binnen een half uur kunnen we de vrouw gaan voorbereiden op de operatie en wordt de anesthesioloog gebeld om naar het ziekenhuis te komen. Met een brancard rijden we de patiente naar de OK - en dat gaat dan gewoon via buiten, want de OK is in een ander gebouw. Ik vraag de OK-assistente of ik mee mag kijken met deze operatie, en dat mag! Dus omkleden en richting de OK. In de twee uur daarna zie ik hoe de vrouw een ruggenprik krijgt, waarna de chirurg een deel van de ene eileider inclusief de embryo verwijderd en dat stap voor stap aan mij uitlegt. Na de operatie knapt de vrouw gelukkig snel op; de volgende dag schuifelt ze heel voorzichtig aan de hand van haar broer over de gang naar buiten voor een wandelingetje en op vrijdag mag ze weer naar huis!
Keizersnede
Als ik vanochtend op de zaal kom, liggen er 3 hoogzwangere vrouwen die waarschijnlijk vandaag gaan bevallen. Één van de vrouwen wordt voorbereid voor een keizersnede. De vrouw heeft een katheter, een infuus en heel veel pijn. Toch moet er nog even wat afgehandeld worden; de vrouw moet nóg een formulier ondertekenen waarmee ze akkoord gaat met de operatie. Echt, ik zou haast beloven dat ik nooit meer zal zeuren over de registratielast en bureaucratie in Nederland.. We rijden de vrouw op de brancard naar de OK, waar het team al bijna compleet is om te beginnen. De vrouw is ondertussen ontzettend nerveus geworden en heeft nog steeds heel veel pijn. Ze kan amper op de smalle operatietafel blijven liggen en roept: 'Help me, I'm dying!' Door de zenuwen lukt het haar niet om goed stil te blijven zitten voor de ruggenprik, waardoor de anesthesist moppert dat ze niet meewerkt.
Voordat het team met de operatie begint spreekt de operatie-assistent een gebed uit. 'Ben je christelijk?' vraagt ze daarna aan mij. Als ik dat bevestig, hoor ik dat ik volgende keer mag bidden voorafgaand aan een operatie.
Het is super interessant om te zien hoe een keizersnede in zijn werk gaat, maar ook heftig om te zien hoe hardhandig de chirurg het kindje aan een been (!) uit de buik haalt. Het duurt even voordat het kindje begint te huilen, maar als ze is nagekeken door de verloskundige krijg ik haar in mijn handen en mag ik met haar naar de uitslaapkamer. De moeder is ondertussen heel misselijk geworden van de morfine, dus de verloskundige heeft daar haar handen vol aan. Het meisje doet het ondertussen prima, maar moet goed ingepakt worden. Ze wordt ook steeds hongeriger en zoekt gretig met haar mondje naar melk. Als moeder een uur later weer richting zaal gaat mag ze het kindje voor het eerst tegen zich aan houden. Het gaat goed met allebei!
-
05 Februari 2018 - 20:52
Annette Buitenhuis-v.d.Wetering:
Tjonge, weer een intensieve week! Wat fijn dat je overal bij betrokken wordt met uitleg erbij ! Je verslagen zijn leuk en interessant om te lezen. Tot de volgende ! xxx -
05 Februari 2018 - 20:56
Alice :
Wauw, het is net of we naast je staan. Weer fijn om een stukje te lezen van je belevenissen. -
05 Februari 2018 - 21:02
Hans:
Gave ervaringen weer Maureen! -
05 Februari 2018 - 23:20
Carla:
Wow ....mooie ervaringen meid!
Gaaf geschreven ook!!
XXX -
06 Februari 2018 - 07:49
Nelleke:
We hebben weer genoten van je verslagen.
Mooi allemaal. -
06 Februari 2018 - 07:54
Petra:
Wat schrijf je toch fijn Maureen!
Ik zou zeggen: maak d’r een boek van ;)
Wat een belevenissen weer.
Succes en veel plezier nog
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley